امام ابومحمد خلف بن هشام البزاز البغدادى (150 ـ 229 هـ ق) در شمار يکى از راويان حمزه بن حبيب از او نام برديم . او در سيزده سالگى حافظ قرآن بوده است.گويند او از قرائت حمزه جز در صد و بيست مورد پيروى مى کرد، مهمترين خصيصه او اين است که با حمزه در برخى وجوه قراءت به مخالفت برخاست، بنابراين خودعامل به قراءت و فردى صاحب نظر بوده . راويان او : 1 ـ ابويعقوب اسحق بنابراهيم الوراق المروزى (م 286 هـ ق) 2 ـ ابوالحسن ادريس بن عبدالکريم حدادالبغدادى (م 292 هـ ق) که هر دو از خلف مباشره قراءة را اخذ کرده اند .

بسمله :

در ابتداى به قراءت از اول سوره ها (جز توبه) بسم الله را خوانده، و همچنين مانند همه قراء در وصل آخر سوره ناس به اول فاتحه بسم الله را گفته، ولى در بين دو سوره آخر سوره آخر سوره را به اول سوره بعدى فقط بدون بسم الله وصل نمودهاست، و در سوره هاى چهارگانه الزهر (بين مدثر و قيامه ـ انفطار و مطففين ـ فجر و بلد ـ عصر و همزه) با سکت دو سوره را بدون بسم الله بهم وصل نموده است